Op 16 oktober vond de ruimtewerkgroepdag met aansluitend de ruimtewerk safari plaats. De dag stond in het teken van teambuilding en gezamenlijke leerprocessen.
De dag begon in een zonnig Ommen, waar een bijna voltallig bureau zich verzameld had in het Wildthout hotel, een prachtige plek. Na een kort welkomstwoord van Dinant gingen we aan de slag. Allereerst deden we een voorstelronde om onze toekomstige nieuwe collega Gerritjan, die er ook bij was, wat beter te leren kennen. Vervolgens werden enkele projecten onder de loep genomen in supervisiegesprekken. In deze gesprekken werden de knelpunten belicht en gezamenlijk besproken. Altijd fijn voor de projectmanagers om input van hun collega’s te krijgen.
Vervolgens hebben we in een brainstormsessie enkele interne kwesties die al een tijdje op de plank lagen besproken en een stap verder geholpen. Waar zo’n dag wel niet goed voor is! Zo ook voor de inwendige mens, want na de sessie was het tijd voor een overheerlijke lunch met alles erop en eraan.
Gespijsd, gelaafd en vol energie vertrokken we naar de kinderboerderij in Ommen om daar onder de noemer van de ruimtewerk safari een leuk project van bureau ruimtewerk te gaan bewonderen. De kinderboerderij heeft mede door onze tussenkomst een nieuwe locatie met een mooi entreegebouw weten te realiseren waardoor het geheel absoluut een boost heeft gekregen en een grote hoeveelheid bezoekers trekt. Na een korte introductie van Egbert Meilink mochten we zelf een beetje rond gaan snuffelen. Al snel veranderde de aandachtige, professionele houding van eenieder in die van kinderen die samen op een schoolreisje zijn. Geen geit was meer veilig en kregen dan ook heerlijke brokjes van ons. Na ons een tijdje vergaapt te hebben aan allerlei soorten dieren en het konijnorama, werd het tijd om deze mooi plek te verlaten. Op naar de activiteit van de dag.
Aangekomen bij een afgelegen rondweg van een kleine 3 kilometer lang kregen wij te horen dat Herman zijn kloten meegenomen had en beschikbaar had gesteld voor een potje oud-Hollandsch klootschieten. Sommigen schoten meteen in de fanatieke modus en zweepten hun teams op om de 3 kilometer in zo min mogelijk worpen af te leggen. Prachtige en dramatische pogingen wisselden elkaar af. Uiteindelijk eindigden er twee teams samen aan kop met beide 69 worpen. Geen beslissing en dus zure gezichten, maar wel een gemiddelde van zo’n 43 meter per worp. Chapeau.
Na het sportuurtje keerden we collectief terug naar het hotel waar drankjes en een overheerlijk diner onze namen riepen. Dankbaar namen wij beiden tot ons en praatten we na over de enerverende dag waarop we veel hebben bereikt en geleerd, de onderlinge samenhang verder hebben versterkt, maar vooral ook veel lol hebben gehad. De voornaamste conclusie was dan ook: jammer dat we dit niet elke week kunnen doen!